Hasat Zamanı

Kırk yıl nadasa bıraktım düşlerimi

Sonra hüzün tohumlarını serptim

Biraz da sevinç çiçekleri...

Bilirim hüzünler hep zamansız açar

-Çünkü hüzünler mecburdur bir hayatta nefes almaya-

Sevinçlere ise

Yağmur duası gerek günlerce

Aylarca belki yıllarca

Bahçemde dikenli otlar amansız biter

Harabe ruhumun duvarlarından dökülür

Dayanıksız ve sancılı tuğlalar

Ezer çiçeklerin dargın bakışlarını

Ezer göğsün damarındaki umut nefesini...

 

Bilmeden sonuçlarını bir kararın

Edilen yersiz yeminleri gibi

Bahçeleri harabeye çeviren

Kurak düşlerin sebebi

Susuz sevgilerin arsızlığı gibi

Bahçemdeki çatlaklar kurumuş dudaklarımdan beter

Kılcal sevinçlere muhtaç gövdeleri

Dayanıksız ve öfkeli toprak

Ezer çiçeklerin dargın bakışlarını

Ezer göğsün damarındaki umut nefesini...

 

Seslerde gezinen dikenli tellerle çevrelenir bahçem

Hasat zamanıdır bu

Kanatır tüm esrik düşlerimi...