8. Sayı
Åžiirhane
Elde var hüzün, bir beÅŸikte uyutmaya çalışıyoruz.
Girdabına kapılmışız, boÅŸa kürek sallıyoruz.
Elveda demeden önce;
Bir mahur bakış attım
Dönüp arkama bakmadan,
Boş sokaklara adım attım.
Ey çığlık neden koptun?
Nereye demir atıyordun?
Ruhun serüvenine bir kale olmak için mi
Bu haykırış?
Yalnızlığı en iyi bulutlar mı anlatır gökyüzünde tek baÅŸlarına?
Oysa onlar da kavuÅŸacaktı birgün topraÄŸa.
Önünü alamıyorum bu kör gidiÅŸlerin
Bir gürültüdür yaÅŸamaya çalışıyor dünya, boÅŸalan bir deniz gibi..
Sussam acıtırlar, konuşsam kanatırlar..