Hatır

Simsiyah olmuş ruhum karşılaşınca senin gün ışığını andıran ruhunla

Önce gözlerim kamaştı

Sonra bir korku kapladı bedenimi ayak ucumdan saç tellerime kadar

Gözlerimi kapattım ve bıraktım ruhumu kollarına

Beklerken ışığının karanlığımı aydınlatmasını

Kahve yaptım ikimize

Belki söz gerçek olur da kırk yıl ayrılmayız diye