16. Sayı
Şiirhane
Bir yaşamak ki
Aheste adımlarıyla bir ölümün
Uçuruma yürümesi gibi…
Telaşsız ve sakin bir sadelikte
Zamansızlıkları atması önce
Yetişilemeyen her zaman için
Her deri(n)de bir yara
Her kayada bir kan izi…
Oysa ölmekten önce
Yaşamayı öne almalıydı zaman
Manasız olmazdı bu denli o zaman
Zamansızlıklarla yitirilen düşlerin
Eksik ve hüzünlü sesi…
Aheste aheste
Damarlarında dolaşan
Kandan medet uman
Bir serseri serüvende kaybolmuş
Ruhunun saydam nefesi…
Zamansız, telaşsız, manasız
Bir hiçlikte savrulan
Aheste adımlarıyla geliyor zaman
Hızlıca geçip gidiyor önümüzden
Asla yakalayamadan…