32. Sayı
Şiirhane
Bir olta attım zamanın içine
Neler takılır bilmem.
Küçükken oynadığımız yedi kuleler gibi
Bazen taşı nereye koyacağımı bilmem.
Uçurtmam da olmadı hiç
Ama gökyüzüne bakmamayı bilmem.
Neyi düzeltsem altı dağınık
Ama yolumu eğri tutmayı bilmem.
Susamış gibi dayanmışım gözyaşlarıma
Ama nerede duracağımı bir türlü bilmem.
Bir kalemim var, durur yıllardır cebimde
Nereye ne akıtacağını hiç kestiremem.
Oyunlarımız mazide bir fotoğraf
Nasıl gülümseyeceğimi hâlâ bilemem.
Zincir dolarım aklıma, iyi gelir diye
Düğümü nasıl çözerim hiç bilmem.
Bir selâ duyarım uzaktan
Bizimkini ne zaman duyarız bilmem.
‘Modern zaman’ sarar dört yanımı
Sıkışıp kalırım, bu labirent nasıl geçilir, bilmem.
Rüyalarımı düşünüp, düşlerim hayallerimi
Ancak nasıl yaşanır, hiç bilmem.