7. Sayı
Şiirhane
Ait olduğum tek yer, çocukluğumdu...
Bütün kadınlar annem, bütün adamlar babam...
Kardeşimdi, arkadaşımdı bütün çocuklar...
Dünyanın bütün güzellikleri benimle coşuyordu sanki.!
Trenler benim, akan dereler benim,
Bütün meyve ağaçları benimdi..
İki dirhem, bir çekirdek öğretmenlerim...
Fırında pişen taze ekmekler benimdi..
Ben çok zengindim o zamanlar...
Ve de çok mutlu..
Ben çağımın imparatoruydum...
Çünkü bir zamanlar ben, çocuktum...