Unutulmuş

Seni
dalgaların acımasızca vurduğu
unutulmuşun kayalıklarında
yüreğinde inatla yetiştirdiğin
çiçekle buldum
kalabalıklar içinde
yalnızlık esaretinden getirdiğin
iyilik tohumlarını serptin
gönül bahçeme

Şimdilerde fizik kitabımın
formülleri arasında sana yazdığım
çıraklık şiirlerimi okuyunca anlıyorum
birlikte yaşadığımız zamanın
göreceliğini

Sarılarak yürüdüğümüz o yoldan
tek başıma geçerken
seni hatırlayacağım
kalbimdeki ‘’BÜYÜMÜŞ’’ hafifliğinle
bir de asla geri gelmeyecek
çocukluğuna rağmen
âmin dediğim
‘’Allah sevdiğine kavuştursun’’
dualarında