5. Sayı
Şiirhane
Döküyor pınarlardan yine Fürade
Kalmış yalnızlık ateşlerinde
Üşüyor bakışları
Düşüyor gözyaşları
Kanadı kırık yoldaşım Fürade
Ayrılık en çok bize yakışır
Gitmek fiili yalnız sana yaraşır
Sevgililer diyarı ancak sensiz oynaşır
Kal diyemem mutsuzlardan git Fürade
Ne mağrur Füradeymişsin
En çok geceleri gelirsin
Kendini hissettirirsin
Yolda bir çift görsem hemen ensemdesin
Bir öpüşte gizlisin
Derin bir bakışta en çok
Bazen de küçük bir karedesin
Hep diptesin ve elim elindesin
Sahi beni bitiren sen değil misin
Neden benden hiç gitmezsin
Neden Fürade
Beni sularla konuşturan
Sesimle söyleştiren Fürade’m
Ya yokluğunla güldür ya varlığınla
Öldür beni
Öldür Fürade’m
Benim Fürade’m
Dipsiz Fürade’m
Git.