Pejmürde

bir güneşin doğuşunu hatırlıyorum

vuruyor perdesiz eve

eğilip kalkıyor gölge

bir de gemilerin yanaştığını hatırlıyorum

kıyı sahiline

kalkarken cesur ve hızlı

demir alırken pejmürde

mahsul gecikince iş sahipleri-

oklarını ve uçlarını sivriltiyorlar

hiç anlamıyorlar bizleri

gece olunca mahzene çekip

dertlerimize dağıtıyorlar

seni de düşününce

umulmadık bir hızla yön değiştiriyor hislerim içimde bir sehpa ile

demli çaylar servis ediyorsun-

sana duyulan en güzel duyguları

bir element olarak toprağın altında bekletiyorsun