Mahbub’uma

Ah İstanbul seni bekler!
Vapurlarda martılar simit atmanı,
Galata’da manzaraya bakmanı bekler Beyoğlu.
Ben beklemem...
Ama İstanbul seni bekler.
Kız Kulesi merak içinde,
Yeditepe’de yedi ses işitilir.
Samatya Sahili’ndeki mızıkacıları bilirim,
Hepsi emrindedir.
Güzelliği kanıtlanmıştır Beşiktaş’ın.
Ama o da seni bekler.
Eyüp Sultan’ın ruhani havası vardır.
Öyle ki Pierre Loti’den yayılır İstanbul’a.
Mezarlığında nice Necip Fazıllar yatar.
Seni bekler son bir şiir için!
Sahabeyi Eyüp de yatar orada.
Seni bekler son bir dua için!
Ben beklemem...
Ama İstanbul seni bekler.
Hevesi kursağında boğazın,
Yutkunmak için seni bekler.
Hatırı sayılır dostlar bekler merak içinde Beylerbeyi’nde,
Ortaköy de sahilde havai fişekler hazırlanmış seni bekler,
Gökyüzü saklamış yüzünü İstanbul’a,
Günyüzü görmek için seni bekler.
Varlığın mutluluk katar bir adamın hayatına,
Mutluluk yeniden anlam kazanmak ister,
Şiirlerle doludur İstanbul’un sokakları;
Şiirler kime yazıldığını merak eder.
Penceremin önünde bir çiçek açmak için ellerinin değmesini bekler.
Ağlayan yetim bebekler susmak için sesini işitmeyi...
Ah İstanbul seni bekler.
Vapur seferleri aksar,
Katılaşır insanların yürekleri.
Dalgalar acımasızca vurur sahillere.
Gecesi gündüze karışır adamların.
Kız Kulesi’nin aşkı biter Galata Kulesi’ne,
Sen gelmezsen eğer.
Ben beklemem...
İstanbul karanlık bir şehirdir,
Aydınlanmak için seni bekler.