Mavi

Ve benliğim resim yapıyor bir nisan akşamı mavinin tonlarında

Saçlarım maviye çalıyor, gözlerim maviye gülümsüyor ve adımlarım maviye koşuyor Karaköy sokaklarında

Kaldırım taşlarını sayıyorum hızla

Çapraz döşenmişliği hep korkutuyor kaldırım taşlarının

Ne kadar da benziyor kaldırım taşları ve sevdiklerim diye geçiriyorum aklımdan

Düzensiz ve mesafeli

Bakışlarımı uzaklaştırmaya çalışıyorum kaldırımdan

Zihnimde huzursuz bir telaş

Ve yağmur damlaları

Süzülürken kirpiklerimden atıyorum adımımı o büyük kapıdan düşünmeden

Tuhaf bir enerji hızla teslim alıyor bedenimi

Ve piyanodan yükselen nota sesleri sarıyor sıcacık yüreğimi

Burnumda buram buram ekşi ve tarçınlı şarap kokusu

Tesadüf olduğunu düşündüğüm bir akşamüstü karşılaşmasına kaldırıyorum kadehimi

İkimiz de görüyoruz birbirimizin gözlerinde o tutkuyu

İkimiz de biliyoruz bu karşılaşmanın tutkulu bir başlangıç ve büyük bir tutarsızlıkla yok olacağını…