Gökyüzüne Süzülmek

Yazar

Berat Akkaya

15. Sayı

Şiirhane

Bedenimi terk etmek istiyorum
Gökyüzünden birileri çağırıyor beni
Masmavi aydınlıklar vadediyor
Cezbedici geliyor kulaklarıma

Madem bu kadar zorlanıyorsun diyor
Parlak gri gözleriyle aklımı çelmeye çalışıyor
Ne kaybederim ki diyorum
Yeryüzünde kaybettiğim umutlarımken

Buralarda hava güneşli diyor
Karanlık bulutlar ve yağmur yokmuş orada
Nasıl mümkün olabilir böyle bir şey
Aşağıda tek şey karanlıkken

Kararımı verdim gökyüzündeki
Süzüleceğim aydınlıklara
Yatak yapacağım kendime bulutlardan
Mışıl mışıl uyuyacağım son kez

Daha fazla kalp kırıklığı yok artık
Yakıştı tenime pamuktan beyaz elbise
Tahmin edemiyordum bu kadar kolay olacağını
Gülmek bu kadar imkansızken dudaklarıma

Bir bakıyorum geride bıraktıklarıma
Birkaç dost ve birkaç sevgili
Hiçbir işe yaramazken insanlar
İyi hissettiriyor uçmak tek başına

Tanrıya şükür unutuldu adım
Birkaç gün ağladıktan sonra insanlar
Artık dünyanın en yalnız insanı benim
Kalmadı gözlerimi hatırlayan

Yeryüzüne melekler gönderdim
Kırsınlar diye mezar taşımı
Yolsunlar toprağımın üzerindeki çiçekleri
Sulamasın kimseler mezarımı

Tanrıdan tek bir şey diledim
Silsin insanların küçük zihinlerinden anılarımızı
Böylesi bir dünyada yaşadı demesinler
Varlığımla yokluğum birken benim için