22. Sayı
Şiirhane
Ve geldi kasım
En güzel sevişmelerin günü
Sensiz geçmemesi gereken yokluğunda buz tutacak günlerin günü
Bu ilk bu son belki de bu tek
Sensiz geçmemesi gereken ilk, tek ve son gün, rüzgâr şehri allak bullak ederek sarıyor bedenimi,
tenime değiyor soğuk irkiltici rüzgâr
Oysa öyle hasretim ki bedenine
GELSEN, şiirler yazsam tenine
Neredesin bulamıyorum
Bütün kapıları çalıyorum bütün şehri arıyorum bu simsiyah karanlığı yırtıp atan sen olsun içimde
Ben bir geçeyim diyorum sensiz geçmektense gecenin kendisi olurum diyorum
Seni görmeden bulmadan öleceğim
Bu şiir sana değil, seni bulamayışıma
Bu yüzden bu şiir sana değil, gelmeyişine hasretime
Ezbere bildiğim yüzünle güldüğünde kaç çizgi çıkacağını bildiğim gülüşünle gelsen
GELSEN
Bitse simsiyah gecem aydınlığa çıksa şiirlerim
Bir sokak vardı yürüyüşüne tanıklık eden bir sokak
Ama nasıl oluyor sen dokununca nefes alıyor nefessizliğim
Kalbim göğsümü yarıp çıkmak istiyor, isyan ediyor mahkûmluğuna
Sana gelmek istiyor
Özgürlüğü isterken sana hapsolmak istiyor
Ey kalan son umudum artık gitmekten öte bir seçim kalmıyor geriye.