Karıncalar Çürürken

Eşitsiz toplumun acıda eşitlenmesi

Sağır koltukların sığır olanlarla terlemesi

Çalınamayan bir şeyin bile çalınması

Normal olmayan her şeyin normalmiş gibi yutturulması

Her şey sıradan karıncalar çürürken

 

Kimse geçemiyor sokaktan

Çimen bağlamış kaldırımlarda insan izi kalmamış

Deniz görünmüyor yeni yapılan bloklardan

Her gün yeni bir dert, yeni bir kriz

Elimde son kullanma tarihi geçmeyen acılar

Her şey sonradan karıncalar yürürken

 

İnsafsız yoksulluğun damarlara yürümesi

Günlerin provasız ağlama krizleriyle

Bitmeyen bir karanlığa inmesi

Aç kurtları beklerken dağlardan

Şehirlerde çocukların açlıktan ölmesi

Koşan kelimeler koşan atlardan daha hızlı

Her şey yalandan karıncalar uyurken

 

Yalnız bilmeceler değil karanlıkta

Hiç geçmeyecek gibi katlanıyoruz çağa

Devir demiri kesiyor

Varlığım mart soğuğuna armağan olsun

Ne mutlu susmam diyene

Demediğim kalmadı karıncalar bilirken