Yaz Fırtınası

Gün düşene dek bungun her yer.

Sonra gem vurulamaz bir rüzgâr,

Salkım söğüdün dallarıyla cilveleşir durur.

Uzaklarda aydınlanır zifirî karanlıklar.

Ansızın bir toz bulutu yükselir,

Sokak lambasını korkudan titretir.

Bir gümbürtüdür göğün kalbinden kopup gelir.

Bir kedi kuytuya siner, yola düşen gölgeler hareketlenir.

Birden ağlamaklı olur tüm şehir,

Ağustos hüznüyle kaldırımlar ıslanır.

Başını uzatır iki metrekare balkonundan bir şair,

İmgeler toplanıp zihninde fırtınaya can verir.