26. Sayı
Şiirhane
Yalnızlık
Yalın kökünden türeyen,
Tek, biricik, sade...
İnsan manaya inince aslında hâlin kötü olmadığını anlıyor.
Kalabalıkta bile sadesin, biriciksin.
Yalnızlık, manasını kavrayabilene güzel gelir.
Bazen içinde bulunduğu hâlden hoşnut olmalı insan.
Mânâ bu kadar güzelken.
Gezmeli bütün semti.
Martılara simit atmalı, ânı yaşamalı seyri âlem etmeli.
Kendini aramalı belki de aynadaki yansımasında.
Bir sahaf dükkanına göz atmalı.
Tozlanmış , yıpranmış sahifelerde yaşanmışlık aramalı.
Kendi kendine yetebilmeli.
Yalnızlık nasıl geliyor şimdi kulağa.