Serme Saçlarını Hastane Koridorlarına

Uyandım ilk çeyreÄŸinin sonuna doÄŸru hayatımın

Hayal kırıklığıymış bırakabileceğimiz tek mirasımız

YaÅŸansa, uÄŸrunda göÄŸe yükselecekmiÅŸiz de

İzin vermemiş gibi yazgımız

Dönüp dönüp, bakıp beklemek ölümü bir piÅŸmanlar treni gibi

Olmayanların mümkün durağına götürürmüÅŸ meÄŸer alıp bizi

Kalanlar ÅŸiirine devam etsin derim ki bu bence en iyisi

Åžiir, karayı yüreÄŸimize baÄŸlayan bir haliç

Mısralar ümidin ta kendisi

Hiç yazılmamış ÅŸiirin mısrası olur mu hiç

Ulan hayta, zamansız herifin tekisin, baban hasta

Böyle bir zamanda aşık olunur mu hiç