Osnabrück’te Bir Kadın

Sokağa açılan tüm kapıları kapatın
Hatta güneşe açılan pencereleri de
Üstümde yorgun bir ihtiyar alınganlığı var
Kırdıysam özür dilerim her birinizden ayrı ayrı
Unutun lütfen ettiğim küfürleri de
Arıtın tüm külliyatınızı ve fikriyatınızı benden
Bilhassa kan çanağı gözlerimden
Üstüme yeni yetme şairlerin şiirlerini atın
Bir tek onlar iyi geliyor bana

Söndürülmesi imkânsız tüm yangınlar bende başlıyor
Kıvılcımlar sizden
Kim söylüyorsa delirdiğimi
Üstüne üstlük aynalarda kendimle seviştiğimi
Yalan söylüyordur
Ama siz yine de inanın
Alışkınsınız sizinle ilgili olmayan yalanlara inanmaya
Şiirlerinde hep kırlangıçları yazıyor diyenlere de aldırış etmeyin
Onlar kaç bahardır uğramıyorlar bana

Müzeleri geziyor bulutlu bir yaz günü
Osnabrück’te bir kadın sakin ve sessizce
Barışın kentinde olmanın hayranlığını taşıyarak
Müzeler ve sanat galerileri yalan söylemez
Çok zaman sessiz kalsalar da sokaklar da öyle
Sokaklar ne anlatıyorsa size, asıl siz ona inanın
Modern çağ bana göre değil, ben sizi aldatırım

Ateşkesi imkânsız tüm savaşlar bende başlıyor
Arşidüklere suikastlar ise sizden
Osnabrück’te bir kadın ne anlatıyorsa size
Rica ediyorum siz ona inanın
Öldü diye müttefikim kuşlar, lütfen beni de ölmüş sayın