Neler Oluyor Orada

Sarıyor bedenimi zincirleri
Yardım istiyor gözlerim birinden
Bir el sadece uyandıracak karanlık düşlerden
Aklım tersini söyler hep uyutmaz geceleri

Var olmamak gerekirdi çok geç der biri
Mutfakta kek yaparken diğeri
Sakince uzandı yere sırtüstü bekler aydınlık geleceği
Boşuna olduğunu bilmeden emeklerin ve zamanın

Tesadüfler silsilesi bu endişe yumağının nedenini sorgular
Sürekli böyle mi olmalıydı
Eskiden olduğu gibi kalsa her şey değişmese
Gözyaşı düştü bir kere zemine ıslak döşemeye

Yalnızlık dedikleri bu olsa gerekti
Ne gidebileceği bir yer ne de beraber yola çıkılacak biri
Kan, ter, gözyaşı birlik oldular yağdılar üstüne
Hazırlıksız yakalandı aniden düştü kalkamadı yerinden

Sözcükler sıralandı kıvrımlarında beyninin
Kurdu hayallerini düşlerinin
Aradığını bulduğunu sandığı her seferinde
Kalakaldı öylece kuytu köşesinde sokakların