Dua Mavisi Gözlerin

Yazar

Servan Erdinç

9. Sayı

Şiirhane

Gülümsüyor ayrılık bir ay gibi
Kaderim suskun, yüreğim suskun
Gökyüzüne uzanan dağlardan
Kar yağıyor bahtımın üstüne

Masmavi yollarda yürürken seninle
Düşünüyor acı ikimizi
Sesimdeki alacakaranlık
Azat etmiyor bizi ağlamaktan

Tebessüm yüzlü sevdamız
Gülmüyor güleç güleç
Gecenin sırtına inen yıldızlar
Gitti birer birer yanımızdan

Bedeninin cenneti olan
Dua mavisi gözlerin
Artık bir düş
Kimliksiz üşüyorum

Gezgin yaralar göç eder mi
İlkbahar yalan, Nisan yalanmış
Hayırsız sevinçler gibiymiş
Ömür çürüten soluğun

Geçmez artık bu kasvet
Büyümez içimizdeki çocuk
Başlamaz gönlüm yeni bir hayata
Anladım artık yoksun

Dağlanmış hikayemdir gençliğim
İrkiliyorum yokluğunun ellerinden
Hayır sorma beni bana sevgilim
Çünkü ben sende kaldım