Ve Bir Orman Gibi Kardeşçesine

Hava sıcak ve güneşliydi. Ormanda asırlardır süre gelen sessizlik bozulalı birkaç yıl oluyordu. Fakat her seferinde bu gürültü bastırılıyor ve ormanı tekrar sessizlik kaplıyordu. Bu yeni bir hayvan topluluğunun isyanına kadar sürüyor ve gürültüler yeniden başlıyordu.

O gün ormandaki kedilerin protesto günüydü. Bütün kediler bir araya gelmiş “Kedilere adalet, kedilere refah ve kediler için özgürlük” adına yürüyorlardı. Asırlardır var olan aslan hakimiyetine karşı düzenlenen bu yürüyüşte kediler kendileri için ne istiyorlarsa tam tersini de köpekler için istiyorlardı. Köpeklere karşı nefretlerini açıkça dile getirip, onlara adaletisizliği ve onların özgürlüğüne gaspa razıydılar. Onlar tüm bu adalet, refah ve özgürlüğü yalnız kendileri için istiyorlardı.

Tıpkı eşekler gibi... Geçen ay buna benzer bir yürüşü de eşekler düzenlemişlerdi. Hatta eşeklerinki kedilerinkine nazaran daha vukuatlı geçmiş ve as-
lanların orman içinde güvenlik adına görevlendirdiği tilkiler ile eşekler arasında arbede yaşanmıştı. Eşekler de kendileri için adalet, refah ve özgürlük adına yürüyorlardı. Fakat atlar ve zebralar buna layık değillerdi. Yalnızca kendileri için olmalıydı bunlar.

Her hayvan topluluğu kendi içinde bunları düşünüyor ve cüret edebilenleri gösteri, yürüyüş, protesto gibi yollarla seslerini duyurmaya çalışıyordu. Fakat seslerini kimse duymuyordu. Öyle ki ormanın dört bir yanına haber dağıtan güvercinler bunlardan kimseye bahsetmiyordu bile. Çünkü aslanlar buna izin vermiyordu.

Bu yıllarca böyle süregeldi. Ta ki aslanlar için biriktililen kışlık yiyecekler ortadan kayboluncaya kadar. Çalınan yiyeceklerin olduğu bölgeye en yakın iki hayvan topluluğunun liderleri aslan kralın karşısına çıkarıldı; Kediler ve köpekler.. İki topluluğun lideri de suçlamayı reddediyor ve kendilerinin hiçbir şey çalmadılarını savunuyorlardı. Fakat kral iki lideri de dinlemedi bile ve o kış iki topluluğa da yiyecek verilmesini yasakladı. Bu o iki topluluğun da ölümü demekti. O akşam kediler ve köpekler bir araya gelip yıllardır aralarındaki husumete rağmen bu karara birlikte karşı çıkmayı düşündüler. İki taraf da bu fikri kabul etti ve o akşam ormanın gördüğü en büyük isyan başlamıştı.

Kedilerle köpekleri bir arada gören eşekler ve atlar da mecburi bir barışmaya karar verdiler ve hayvan toplulukları tek tek bu gösteriye katılmaya başladılar. Tilkiler ne yaparlarsa yapsınlar fayda etmiyor ve kızgın hayvanları asla durduramıyorlardı. Çünkü artık onlar ayrı ayrı değil bütün bir orman olarak birliktelerdi ve bu onları yenilmez kılıyordu.

O gece aslanlar ormanı terk etmek zorunda kaldılar. Ve orman halkı her topluluktan birer lider seçip ortak yeni bir düzen kurdular.

Ve hala kediler, köpeklerin eşekler ise atların adaleti adına savaşıyorlar. Çünkü biliyorlar ki, düşmanına adil olmayan sistem sana da adil olmayacaktır.