Güz’ele Dönmek

Çok günah iÅŸledim ben de Allah’ım.
Bir kızı sevdim evvel ,
AÄŸaçlar yapraklarına küs olduÄŸu vakitlerde.
Sonra çok kız aÄŸlattım;
BaÅŸkası için aÄŸlamaklı olurken bu ÅŸehrin güleç sokaklarında.
Çok günahlarım var benim Allah’ım.
Bugün burda sabaha doÄŸru gün ışığında,
Bu ÅŸiiri yazdığım kıza ödenecek çok günahım var .
Görmezden gel bu gece beni , sevmem artık velev ki .
Tövbe eder bir ÅŸairin yanına iÅŸe girerim belki,güz vakti gene. . .
Sonra onu da aldırırım yanıma asgari bir aşk pahasına.
Ben de çok günah iÅŸledim Allah’ım.
Oysa “Ne olursan ol gel.“ demiÅŸti Mevlana,
Affet beni onu bırakıp gelemedim.
Zira oda beni sevdi bir ara,
AÄŸaçlar yapraklarına barışık olduÄŸu vakitlerde.