Heybemdeki Şiir

Umudum benim,  yarınlara gebedir her daim 
Kısır kalmış bir döngünün içersinde  çocukluğumu yaşarken 
Ağacımı, yaşken eğmeye çalışırken kırdılar 
ve tomurcuğundan yeşeren bir asrın çocuklarıyız bizler 
Bizler ki; daha anne karnında kadere çapraz bağlananlardanız
Fiyakalı adamlarız aslında, bakmayın öyle karada gemi yürüttüğümüze
biz ki; 
denizde dalgaya karşı kulaç atanlardanız
Merhameti taç yapıp başımızda taşıyan bir ümmetin çocuğuyuz, 
yani bizler balığı tutup tekrar 
denize bahşedenlerdeniz sonra da o  denizden boğulup ölenlerden...