Marifetlerin En Derini

Sevda, asi bir rüzgâr
Uzaklara göç eden kuşun kanadında 
Sert ayazlarla düşürür yokluğu,
Üşütür elleri ulaşılmazlığında…
Tutabilmek ellerini olasılıkların uzun yollarında,
Silip gitmek bulutların gözünün yaşını… Tebessümler serpmek gözlerine, 
Ve daha çok sevmek mevsimlerin ılıklığı…

Yalnızlık, derin bir uçurum
Parçalanan düşlerin kuytusunda
Sevmenin ve sevilmenin bilinmeyen yönleri,
Boğazda düğümlenen sözcükler denizi…
Dalgalar çarpınca yalnız benliğine
Bulursun kendini bir başına koca evrende
Bir tutam yalnızlık kaçar boğazına…

Bunca hınç arasında yaşamak sevdayı
Ve bakmak gözlerine,
İşte marifetlerin en derini…

Çağ, sevgisiz bir çağ
Dirençle bakabilmek gözlerine
Ellerini tutabilmek inançla
Çok eski çağların ince sevdasıyla
İncitmeden kirpiklerinin narin tellerini
Tutunmak bir ömür boyu gözlerine…
Ve aramak yüreğinin derinindeki
Sevdanın parmak izini…

Sen inanırsan,
Sevginin sonsuz çağı;
Sevmeyi ve sevilmeyi en derinden,
Öğrenmekle başlayacak yeniden...