Bir Şiir ve Sen

Bak! Ne güzel çiçekler, kırlar
Seni sordular
„Yok“ dedim,
Bilirsin sevmem yalanı.
„Gitti,
Güzeldi ve bitti.“
Kalpte bir renk,
Ondan geri kalanı
Ne yapsın gecelerce?
Hele ki;
Boya bitik,
Tuval kırık.
Bir tek „şiir“ var
Hecelerce...

O da zaten,
Isıtmıyor çatımın altını,
Doyurmuyor
Guruldayan bir karnı,
Bir keten niyetiyle,
Üşüyen bu bedeni
Isıtmıyor...

Lakin yine de bir şiir,
Bir şiir ve sen...
Yoksun ama yokluğun...
Bilsen,
Yanıyorum ateşiyle
Hasretin verdiği soğukluğun