Ranza Konuşuyor

Ranza konuşur pencere susar
İlk düştüğü gün o ilk gece ağlayınca
Gözyaşı sızar kandan içeri

Kimsesi yok dağdaki ceylanın
Yatılı bölgede küçücük elleriyle bir yavrunun
Ardından avcı susar silah sabırsız
Bir zeytin tanesi çeyrek ekmek 
Sabahın kalbi nezaret, paslı kilidi

Gece yastığında üç kuruşluk
Uykuyu ihbar eden rüyalar
Gündüz riyakar müdür, bozuk kitap
Bir de üstüne çullanıyor her sabah doğan annesizlik

Suya sesleniyor tozlar sıcak havada
Dalda ötmeye zaman buluyor utanmaz hatip
Yoksulluktan haberi yok karganın

Çorabı yırtık ayağı buz çocuğun
Bundan her oyunun sonunda kaybetmiş oluşu

Soğuk kentin miadı olmuş düşlerinde
Geceleri yarı aç kursağından
Ucuza bastırılmış müfredat geçiyor

Çocuğun iç dersinde icat edilmemiş
Kötü mektebin kargaşaları

İzah etmeliyim ki ben de
Bir yaz kadar yaşamadık şu dünyada
Açıp göstersem çocukluğumu
Evrenin tüm melodileri susar

Yatılı günleri küfürlü vesikalık fotoğraflarda
Ranza konuşur pencere susar çocuk ağlar
Hele aç yatıyorsa ay doğmayan gecelerde
Kimsesizlik seslerinin koynunda