Geri Dönüşümlü Hayaller

İnsan çalar saat ölüme kurulu
sokaklar bağlar birbirine
kesilmeyen zil sesini
yağmurlar kamçılarken
sahipsiz bahçeleri.

Şehir büyük lunapark
dolaplar dönmüyor karıncalar atsız
palyaçolar tozunu alıyorlar oyuncak tahtın
hazırız artık taç giyme törenine

Kandırıyoruz kendimizi akşamları
yatıyoruz kulağımızın üzerine
görmesek de taş bloklar ekleniyor
piramitlere hâlâ her gece

Bir bavul geleceğimiz
katladığımız gibi çıkmıyor hayallerimiz