Editörden

Herkesten ve her şeyden uzakta güzel bir yer var, sevgili okur. Kimilerinin çoktan bulduğu, kimilerinin asla bulamayacağı, belki Kafdağı’nın ardında, belki gökyüzünün ve hatta gezegenlerin arkasında kalan bir yer. Birçoğumuzun içinde de bu yerin bir yansıması var sanırım. İçimizde bir yer, belki hafızamız, belki ruhumuz, belki benliğimiz aşina oraya. Hep arıyoruz, her zaman bir şeyler arıyoruz. Sevgi, saygı, anlam, cevap... Bir arayışın içindeyiz, cevaplar buluyoruz, beğenmiyoruz, tekrar arıyoruz, daha farklı cevaplar buluyoruz. Bazen bulamıyoruz da. Ama bu arayış, hiç durmuyor, bence yitirdiğimiz o yerin boşluğu dolmadığından.

Kimilerini uğurluyoruz, kimilerini karşılıyoruz, hiç bitmeyen bir devinimle kıpırdanıp duruyor içimiz. Acıları sindirebiliyor, ufak bir mutluluğu köpürtüp kocaman yapabiliyor, veda etmeyi, beklemeyi, istemeyi, teşekkür etmeyi biliyoruz. Su sakince de aksa, sel olup da gelse, yolunu buluyor. Dinlemeyi, anlamayı, görmeyi öğrenebilsek, yitirdiğimiz fakat aşina olduğumuz o yere ulaşabileceğiz... Tüm huysuzluğumuz, huzursuzluğumuz, bu evrene sığamayışımız, içimizdeki sonsuzluğun savaşı sulha erecek.

Birbirimizin elini tutalım, dinleyelim, daha sıkı sarılalım, anlayalım, ruhlarımız birbirine değsin, içlerimizi görelim, acıları ve sancıları birlikte bertaraf edelim, o zaman belki sonu beklemeye gerek kalmadan, daha yoldayken ulaşırız o yere.

Sağlıcakla kalın, sevgili okur.
Birlikte kalalım, tüm farklılıklarımızla daha güçlü ve daha güzel bir şekilde, hep birlikte kalalım.
Daha güzel yarınlarda buluşmak dileğiyle…
Hoşça kalın.