Uvertür

görüşüm bir görüştü
bir daha bakmamacasına
gördüm göreceğimi
evime varmamacasına.

hayat soluklaşmaktadır
kahrolmaktadır dünya
arz kurumakta.
kanlanacak sonunda
her şeye rağmen doğacak güneş
karartıyorken ensesini
sevişen güleç ergenlerin.
bön suratlar kof adımlar temenniler bayat
hayat soluklaşmaktadır
kalan küller savruldukça
dünya soğumakta.

ne kaldı?
ne bıraktık, ne aldık ve bize ne bırakıldı?
bir şey kaldıysa da ki nedir bizi kılan?
bize kalan, bizde kalan, kılan bizi
cenazede intiharı kıldılar namazlarını.

vücutsuz kanatları izmaritten kırık
sayıyorlar günleri.
hazırlanmalıyız büyük yıkıma.
"felaket felekten fesleğen ağacı
odun kokan elleri kadınların ısırgan otları"
- yani?
- e yani yok öyle felaket tellallığı.
uyuyormuş gibi yaptı.

o yıkıcılık olacak ki
çıkartalım güzellikleri enkazlardan
o yıkım olacak ki
hiçbir şey değilmiş diyeceğiz
tarih,
hiçbir şey değilmiş diyecek Auschwitz.