Editörden

Uzun ve soğuk gecelerin sonunda baharın göz kapakları açılıyor üzerimize. Sümbüller, menekşeler, kardelenler toprağın karnından bir bir doğuyor. İlkbaharın sıcaklığı yeni yeni ulaşıyor bize. Şu yeşillenmiş ağaç dalı, orman kokusunu taşıyor içinde. İnsanın tüm evreni taşıdığı gibi gözbebeğinde. Sevgili okur, sen bu doğasın, bu uçan kuş, bu açan çiçek, bu düşen yapraktasın. Bir parça her şey ve herkessin. Baharın gelişinde sen varsın. Belki de uzun süredir unutulmuş olan duyguları ve hayalleri yeniden hatırlamanın tam zamanı şimdi. Kat kat gömdüğün yerden çıkar acılarını, yaralarını, geçmişini… Bir tahta sandık içinde unutulmuş aşkın izlerini. Sevgili okur, yeniden sevmeye alışacaksın.

Berrak bir nehirde bulduğun yüzünün yarısını, takvimlerde sakladın aylarca. Şimdi saklandığın yerden çıkma zamanı. Bahar, sen nerede olursan ol gelecek, sana kavuşacak, seni tamamlayacak. İster güvendiğin limanların sakin sularında sallanırken bir o yana, bir bu yana, ister bilinmez iklimlerin rüzgarında savrulurken bir sağa bir sola... Yine de hatırla, sevgili okur yalnız değilsin bu dünyada. Baharın çiçekleri gibi, içimizde yeni başlangıçların yeşermesine izin verdiğimiz, hayallerimize ve kendimize inandığımız, kalbimizdeki baharı canlandırdığımız bir mevsim bekliyor bizi. Sevgili okur, bu dünyadaki varlığın, bu varoluşun bir parçasısın. Baharın sıcaklığında kendini yeniden keşfedeceksin.