Aşka Dair Paranoya

Geçtiğimiz Nisan ayından bu yana kupkuruydu yaşam ve ben kurumuş bir ağacın yere düşen son yaprağıydım. İtiraf etmek istemiyordum ama duyguya dair tüm ümidimi orada bırakmıştım. O’nda.
Bir şey kıpırdamıştı içimde tanıştığımızda, bin yıldır uykuda olan. Hissediyordum evet, hissedebiliyordum. Oradaydı tüm duygularım. Bir yere gitmemişler, açığa çıkmak için zaman kollamışlardı.
Özleyebiliyordum. Sabırsızlanıyordum sesini duymak, bir ‘günaydın’ mesajını görmek için. Her sabah oradaydı, benimle. Belki de ben unuttuğumu zannettiğim duygularımı keşfe dalmışken öyle hissettim.
Bir gün başka biri olduğunu fark ettim. Ben O değilmişim meğer, sevdiği bir başkasıydı. Fark ettiğim an çark etsem de düpedüz hayal kırıklığının dibini boylamıştım. O’na hiç itiraf edemedim. Bilakis yalan üzerine yalan kurdum ve zihnimin ürettiği, kurmaca yalanlara sığınıp O’na da hiç üzülmemişim gibi davrandım. En büyük hayal kırıklığımdı oysa. Sevmeye, sevebilmeye dair son ümidimdi. Ben bütün ümitlerimi onda yaşatırken, o başka bir aşka ağlıyordu.
Günlerce düşünüp durdum. Dürüst olup olmadığını sorguladım. Ben çok mu dürüsttüm sanki. Hiç içimde var olmayan duygulardan söz etmemiş miydim kimseye, O’na karşı hep samimi miydim? Yooo. Ama insan işte, önce karşısındakinin kim olduğunu sorgular, kendisini teraziye koymadan. Hep başkaları sorumludur başımıza gelenlerden! Sormayız bizde kim ne kadar diye. Sormak istemeyiz.
Sonraları O’nu, onun bana hissettirdiklerini, yeniden hissedebildiğimi unutmak için çok debelendim. Yeni arayışlara girdim hatta. Belki, diye diye açtığım tüm ümit kapılarını kapattım. Kimsenin yüzüne bakmadım, aklımda sorularla. Denemek için çaldığım her kapının arkasından ürkek, mızmız bir çocuk gibi baktım. İçeriye girmeye hiç yeltenmedim.
Girmek isteyeni ‘buyur’ etmedim.
Hala arıyorum; ben var mıyım, aşk bende nerede, hissedebiliyor muyum, yeniden sevebilecek miyim? Bilmiyorum. Aylardır içimde olan ve kimseye itiraf edemediğim bir arayış bu. Tek korkum;ya sonsuza dek sürerse! Hiç bitmezse.. Ve ben yeniden sevmeyi hiç becere-mezsem.