Beklemek Ömür Boyu

Beklemek ömür boyu. Herkes bekler; bazen kaçınılmaz olanı bazen bir mucizeyi bekler. Sabırla bekler kimi, kimi umutla, kimi dört gözle bekler. Bazen güzeldir beklemek; heyecanlıdır, insanı ayakta tutan şeydir. Bazen de zordur; çaresiz hissettirir, vazgeçirir, isyan ettirir.

nsanın dünyaya gelişi bir anne-babanın onu beklemesiyle başlar, onun doğacağı günü dört gözle beklemesiyle. Sonrasında da hiç bitmez anne babanın bekleme süreci; ilk kelimesi, ilk adımı, okulun ilk günü, mezuniyeti, bu böyle uzar gider. 

Bir çocuk babasının işten gelişini bekler, sokağın başında ya da pencerede. Az önce kırdığı bardağa sinirlenen annesinin kendisini affedip ona sarılmasını bekler. Hediyeler almak için doğum günlerini bekler. Büyümeyi bekler, büyüdüğünde yapabileceklerini düşünerek.

Bir gencin hayalleri vardır. Dünyayı gezmek ister. Yeni yerler görüp, yeni maceralar yaşamak ister. Bunu yapabilmek için de okulu bitirip para kazanacağı günleri bekler. Kimi gitar çalıp şarkı söyleyerek bir gün ünlü olmayı bekler. Aşık olmayı bekler, sevdiğiyle evlenip bir aile kuracağı günü.

İnsan bekler; baharları, çiçeklerin açmasını, bahçesindeki ağaçların meyve vermesini bekler. Kimi geceyi, kimi gündüzü bekler, hafta sonunlarını bekler.

Yalnızlar bir dost bekler; bir telefon, bir kapı, tanıdık bir ses bekler.

İşsizler iş bulmayı, çalışanlar emekli olmayı bekler.

Ezanı bekler bazıları, seccadesinde Rabbiyle buluşacağı anı.

İnsan bekler. Hasta iyileşeceği, borçlu borcunu ödeyip bitireceği, mahkum özgürlüğüne kavuşacağı günü bekler. İnsan yaşlanınca kimseye muhtaç olmadan, elden ayaktan düşmeden ölmeyi bekler.

“Hayat, siz gelecekle ilgili planlar yaparken başınıza gelen şeylerdir” demiş John Lennon bir şarkısında. İnsan bir ömür boyu yaptığı planların gerçekleşmesini beklerken yıllar geçer, gençlik geçer, ömür geçer.

İnsan bekler. Beklenen değişse de o hep bekler.