Yine, Yeniden ve Her Şeye Rağmen

Yine yeniden ve her şeye rağmen...

Konuşacak, anlatacak ne çok şey var. Bir çift gözün satırlarıma dokunduğunu hissettiğim o anlarda, kalbimden kopan bu cümlelere misafir olanla dertleşmek geliyor içimden. Sahi nasılsın? Yorgun musun? Umutsuz mu kırgın mı? Korkuyor musun yarınlardan, yoksa hala yeni günün güzellikler getireceğine inanıp derin nefesler çekebiliyor musun içine? Eğer zor günler misafirse sana da, n’olur pes etme, vazgeçme, korkma... Çünkü sen düşersen hiçbirimiz kalkamayız. Biliyorum bazen herkesten kaçıp uzun süre kimseyle görüşmüyorsun. İyi geleceğini sandığın tüm konuşmalar seni daha karanlık bir kasvete sürüklüyor belki... Ama sonra birden, bir cümlede bir mısrada tutunmuyor musun sen de benim gibi hayata?

nsan bilinmek istiyor, anlaşılmamakla cedelleşiyor insan... Ama şunu çok iyi biliyoruz; muhtacız birbirimize. İçimize nakşedilen tüm o mucize tohumlarının başka kalplerde çiçeklenmesi gerek çünkü... Bir gülümseyişin sebebi olunca gerçekten varlığa kavuşuyoruz, var oluveriyoruz o gülümsemede. Hem de farkına bile varmadan... İşte sırf bu yüzden yaşamak gerek. Bir çiçek yetiştirmek, bir kedi sahiplenmek, güzel bir şiir ezberlemek ve dünyaya mutluluklarla süslenmiş anılar bırakmak gerek. Ne de olsa bir avuç aciziz şu dünyada. Elimizde gün batımılarında dostla ya da sevgiliyle içilen o kahvenin hatırından başka ne var ki sanki. Seni kendimden tanıyorum çünkü ben de çok düştüm, çok aldandım, çok vazgeçtim kendimden. Ama sonra o kör karanlıkta oyalanmanın ne faydasız, ne gayesiz olduğunu fark edip yeniden inandım yarına... Yarını olmayanlara şahit oldukça ne kadar şanslı olduğumu anladım belki de... Sen de vazgeçme güzel dostum. Şimdi tut satırlarımın elinden ve gülümse kendine. Kendini sevmezsen muhabbet bulaştıramazsın dünyaya. İnan ve doğrul! Tüm imkansızlıklardan sıyrılıp “Kün fe yekün” sırrına tevekkül et. Yalnız da yapabilirim diye yorma hiç kendini. Senin için her şeyi en güzel şekilde planlamış olana iman et yeniden, ve tazele kendini... O neylerse güzel eyler deyip kaderin cilvesini kucakla tüm benliğinle.

Hoşça kal sevgili dostum, yeniden bir gülümsemede karşılaşana dek iyi bak kendine…