Pembe Karanfilli Adamın Hikayesi
Yalnızlığı, zihninin derinliklerine saplanmış kara bir lekeydi. Görünmez duvarların labirentinde ışığını ararken sonsuz bir mutsuzluğu kovalıyordu. “Onsuzdu”. Yüreğinin bahçelerini bütün renklere kapamıştı. Soğuk ve karanlık odasında yalnız ve yalın yaşardı. Mükemmel düzenini bozmaya hiçbir mahlûkat tenezzül edemezdi
Devamını oku