6. Sayı
Öyküler
Yalnızlığı, zihninin derinliklerine saplanmış kara bir lekeydi. Görünmez duvarların labirentinde ışığını ararken sonsuz bir mutsuzluğu kovalıyordu. “Onsuzdu”. Yüreğinin bahçelerini bütün renklere kapamıştı. Soğuk ve karanlık odasında yalnız ve yalın yaşardı. Mükemmel düzenini bozmaya hiçbir mahlûkat tenezzül edemezdi
3. Sayı
Denemeler
Farklıydın sen. Kitaba benzer mi hiç bir adam? Benziyorsun işte; ellerin zarif senin, sözlerin naif. Adımların ahlak, duruşun erdem senin… Kimi zaman asalet ceketini giyiyorsun kimi zaman merhamet
2. Sayı
Denemeler
Bir hikâyeye başladım fakat henüz sonunu bilmiyorum. Diline en çok yakışan kelimenin yolcusuyum. Nasibi kadere borçluyum. İki öznesi var bu kitabın: biri sen, biri ben. İlhamı arayan ben, ilhama vesile olan sen
1. Sayı
Denemeler
Ceviz kabuğunun içinde sakladım kendimi yıllarca. Konuşmadım, görmedim, duymadım. Bir gün derdim dilime zebella oldu mecbur kapına geldim. “Hazinim!”, beni anla dedim