Kurnalar

Yine dönerken düşmelere değiyor yüzün

El verdiğin kurnalar çözülüyor kardan buzdan

Ceketinin delik cebinden tansiyonların düşüyor

Biz seviniyoruz

Biletsizlerin trenleri kalkıyor üzerime,

Düşündükçe kendimi bir evsizin telaşı kapımda üşüyor...

Henüz oturmamış çatallaşmış bir ses kalk diye inliyor.

Bölünüyor,

Uyanmış olan uykularımın rüyası.

Ah şimdi olaydım diyorum: döşeğinde muhbir

Sesinde mülteci Sesin bir akarsudur şu dermanlı batağıma...

Evin odalarında yankılanan şarkılardan biri,

Koyuluyor bir boşluktan çıkmaya.

Kıstırılan her yerimden sana ulaşmaya çalışıyorum

Sana bu mektubu fasit bir daireden yazıyorum...