Sönmüyor Tutuşturduğunuz Bu Cehennem!

Benim adım Dünya, 
Sonsuz bir karanlığın içinde süzülen
Ve keşfi yapılan bir düzine gezegenden 
Sadece biriyim.
İçlerinde muktedir olan yaşama, 
Sadece benim.

Yakmasaydınız eğer beni, 
Altını üstüne getirmeseydiniz toprağımın 
Ve kirletmeseydiniz kararmış vicdanınızla, 
Yahut savaşmasaydınız en azından iki defa, 
Adımı dâhil edip hırslarınıza, 
Yaşardınız üzerimde ebedi!

Sınırlı yaşamlarınızda yetiremediniz beni. 
Göz diktiniz fezaya da, 
Mahvetmeye değer bir yer daha buluruz umuduyla. 
Doymadınız, ne verdiysem gelmedi size kâfi! 

Sönmüyor şimdi içimdeki yangınlar.
Sönse de körüklersiniz ya yeniden.
Siz bilirsiniz oysa bunu daha iyi benden:
Çıkmaz duman, ateş olmayan yerden!

Ey insan, 
İçinizdeki kibir ateşi sönmedikçe,
Sönmez bende tutuşturduğunuz bu cehennem!