Orta Yerinden

Çimlere basmayıp boylu boyunca uzandığımız,

Aylardan nisan, körfezde bir akşamüzeri,

Cepleri yoklukla imtihan edilen talebe yıllarımız,

Hissediyoruz kirpiklerimizin arasında denizin nefesini.

Güzel havaları kaçırmak en büyük kaygımız,

Zerre etkilenmiyoruz martıların yersiz telaşından.

Bir bahar havası çarpmış, aklımız gitmiş başımızdan.

Son vapur umrumuzda değil, varsın çeksin cezayı ayaklarımız.

Serseri bir ıslık gibi gençlik dudaklarımızın arasında,

Kollarımızı kavuşturmuşuz da başımızın altında,

Güzele bakmanın sevabına erme hevesindeyiz.

Zamanla derdimiz yok henüz, her şeyin gerisindeyiz.

Sırtını dağlara vermiş bir şehir, ayakları suya değen.

En güzel iklimine bürünmüş, arka bahçesinde dünyanın.

Durup düşünmek kâfi, kafidir serin çimlere uzanıp hayal kurmak

Mazi olmuş bir alışkanlık: zaman denen kitabı orta yerinden okumak.