12. Sayı
Şiirhane
Ölüm yoktu Azrail’in asasında
Şeytan Âdem demeden
Havva elma demeden
Âdem isyan demeden
Ruh, toprak ve balçık
Yaşamak borç kılındı
Bir zaman ve mekân
Belirlendi; 24, 180 ve 360
Müjde ile gelen tecritler
Bilmiyorum hangi mekân ve dil
Yine bir kutsalın habercisi
Ağzında var kelimelerin isyanı
Hayır! Önce ekmek demeli
Ya da yaşamak demeli
Ama geçti gül lekesi ile
Kabullenildi bütün çağlarda
Bir kadının yanında çocuk
Şahit olundu, olunuyor
Eline aldığı herhangi bir oyuncakta
Ve biliyor başladığını
Elmanın günahında