10. Sayı
Şiirhane
Çamurlu yollarında çıkmaz sokaklarında koştum
Yağmurunda ıslandım , dumanında boğuldum
Sana koştukça kendimden uzaklaştım
Ben sana koştukça sen kaçtın dünya
Ben hep sana yetişirim ümidiyle koştum
Yollarıma yollar çıkmazlarıma çıkarlar buldum
Koştum debelendim, sonra mı? Sonra yoruldum
Ben sana koştukça sen kaçtın dünya
Ne zaman yetişir gibi oldum
Çelmeni taktın ayağıma ben duruldum
Kanayan dizlerimle, ellerimle yine sana tutundum
Ben sana koştukça sen kaçtın dünya
Ben artık o ittiğin çukurumYetişmesin diye varmak istediğin uçurumum
Ben artık kendime kırgın sana yorgunum
Ben sana koştukça sen kaçtın dünya
Artık ufukta seni görmemek değil korkum
Sana koşarken kaybettiğim yolumu bulmak tek umudum
Bu ise benim sana yazdığım son mektubum
Ben sana koştukça sen kaçtın dünya