Dergimizin her sayısındaki birbirinden değerli şiir, deneme, hikâye, röportaj, film-kitap analizi ve diğer tüm içerikler sizlerle buluşmayı bekliyor.
Sıcak bir yaz günü sabahı kalkan genç, kahvaltı sonrası üstünü değiştirip evdekilere bir-iki saate geri geleceğini söyleyerek evden çıktı. Telefonunu yanına almayı tercih etmemişti. Hoş, evdekilerin “Sabah sıcağı birazdan öğlen sıcağına dönecek, istersen akşam serinliğine doğru çıkarsın.” önerisini kibarca reddetmiş
Vakit yaratmalı insan kendine, bu sahte kalabalıklardan sıyrılmalı bir süreliğine. Kendiyle baş başa kalmalı. Fütursuzca sorgulamalı gittiği yolu, yolunu
Sevginin çağrısı bu gözlerindeki ışıltı. “Güneş Kız” diye hitap et bana. Yüreğini ısıtmak için bir daha geleceğim. Güneşli bir şiir bırakıyorum buraya sakla gözlerinde
“Bunu söylemediğime pişman olabilirim. Düşün şimdi bundan yıllar sonra evlenmişsin ve çocukların olmuş. Hayatın monotonlaşmaya başlıyor, kocandan sıkılıyorsun. İşte o gün geriye bakıp hayatına giren adamları düşünüyorsun. Ben de onlardan biriyim
Bu sefer manzaramın içindeyim. Zor olmuyor, nefes almak için başımı dışarı çıkarttığımda, yürüyenlerden yukarıda, endişelerden muaf, sizin dünyanıza giriyorum; penceremin içinden küstahça dahil olduğum dünyanıza. Burnuma ekşi bir koku doluyor. Senden mi? Ölüyor musun
Bir edebiyat ajanı iyi kitapların peşinde koşar. Dilimize dünyanın her yerinden kitaplar çevriliyor, bu kitapları keşfedebilmek için biz dünyanın çeşitli yerlerine kitap fuarlarına gidiyoruz. Telif görüşmeleri yapılıp yayıncılar ve bizim gibi çalışan ajanlarla buluşuyoruz. Yeni çıkan kitapları, ülkelerindeki okuma trendlerini öğreniyoruz ve buna göre o kitapları kendi dilimize ya da başka dillere kazandırabilmek için çeviriler hazırlıyoruz
Ben çocukken camdan gördüğüm tüm evlerin resmini çizerdim. Sonra onları boyardım istediğim renklere. Mutlaka kar yağardı üstlerine, ya da dışarda bir rüzgar, bir yağmur olur, yapraklar uçuşurdu. Ben çocukluğumu hep kış ya da sonbahar olarak hatırlıyorum
Ait olduğum tek yer, çocukluğumdu... Bütün kadınlar annem, bütün adamlar babam... Kardeşimdi, arkadaşımdı bütün çocuklar... Dünyanın bütün güzellikleri benimle coşuyordu sanki
Ellerim üşüyerek yazıyorum, bunları sevgilim. Gaz lambamın duvara yansıyan sisli ışığında. İçimde dizelerimin yarım kalacak korkusu
Bitki yetiştirmeyi bilmek insan sevmeyi becerebilmekle aynı şeydir aslında... Başka bir dili vardır bitkilerin, kimisi güneş görmek ister, hani özgüveni yüksek insanlar gibi sahne ışığıyla beslenir; kimisi ise gölgede dinlenir, sakinlikten tenhadan demlenen insanlar gibi... Bana sevmeyi öğretti bitkilerim
Saçlarından nehirler akan kadınlar tanıdım, mübalağa bir sanattı dillerine doladıkları sevda. İki şiir arası bir türkü yahut iki şehir arası bir otobüs yetiyordu sevdalarındaki vuslata
Sensiz doğan güneş sensiz batınca, senin olan şarkı sensiz çalınca, mazideki günler hayal olunca, ağlayan ben değil nisan yağmuru
Eğer kalemim ve kağıdım olsaydı bir şeyler yazmak isterdim sana. Dört duvar arasına nasıl sığamadığımı anlatır nasıl tahammülsüz bir insan olduğumdan bahsederdim
Duygularımız en zayıf ama aynı zamanda en güçlü... Kalbimiz; kırılıp, parçalara ayrılıp, uzun süre kapalı kutlularda saklanıp, tamir edilip, onarılıp, cilalanıp, paklanabilen fiziksel olarak küçük, metafiziksel olaraksa bir bütünün en önemli parçası olan et yığını...
Hangi memlekettesin papatyam, hangi kırları süslersin. Hangi ellerde bırakırsın, kokunun izini, kaç sevdanın bilinmezliğine, fal açarsın